Ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ζωγραφικὴ τοῦ 16ου αἰώνα

Description

Ἡ Ζωγρα­φικὴ στὸν 16ο αἰώνα ἐκδίδεται μὲ ἔγχρωμες εἰκόνες. Καὶ στὸν τόμο αὐ­τὸ ἐπιχειρεῖται ἡ παρουσίαση τῆς εὐρωπαϊκῆς ζωγραφικῆς τοῦ 16ου αἰώνα στὶς πιὸ οὐσιαστικὲς καὶ χαρακτηριστικὲς προσπάθειές της. Μά λιστα τὴν περίοδο αὐτὴ ἔχουμε καὶ μιὰ οὐσιαστικὴ διαφορά. Καὶ αὐ­τὴ κοντὰ στὰ ἄλλα εἶναι καὶ ἡ μεταφορὰ τοῦ κέντρου βάρους τῆς εὐ­ ρωπαϊκῆς καλλιτεχνικῆς δημιουργίας ἀπὸ τὶς Κάτω Χῶρες καὶ εἰδι­κὰ ἀπὸ τὴν Φλάνδρα, μὲ τὶς μεγάλες ἀνακαλύψεις τῆς ἐλαιογραφίας καὶ τοὺς ἀναμφί­βολα πρωτοποριακοὺς δημιουργούς, τοὺς ἀδελ­φοὺς βὰν Ἄϊκ, τὸν Ρογὴρ βὰν ντὲρ Βάϊντεν, τοὺς δημιουργοὺς τῆς Γάνδης καὶ τῆς Μπρύζ, στὸν γερμανόφωνο χῶρο. Πιὸ εἰδικὰ στὸν νοτιογερμανι­κό, μὲ μεγάλους δημιουργοὺς σὰν τὸν Γκρύνεβαλντ καὶ τὸν Ντύ­ρερ, τὴν Σχολὴ τοῦ Δούναβη καὶ κάπως ἀργότερα τῆς Κολωνίας ­καὶ τοῦ Ρή­νου, στὸ κέντρο τῆς χώρας. Μάλιστα ἀπὸ τὸν γερμανικὸ χῶρο θὰ περάσει στὶς Κάτω Χῶρες, ὅπου σὲ συνδυασμὸ μὲ τὶς γνωριμίες καὶ τὶς ἐπιδράσεις θὰ προχωρήσει σὲ μιὰ νέα ἑνότητα. Καὶ στὴν συνέχεια μὲ μεγάλους δημιουργοὺς σὰν τὸν Πάτινιρ καὶ τὴν το­πιο­γραφία του, τὸν Πίτερ Μπρέγκελ τὸν Πρεσβύτερο, μὲ τὶς σκηνὲς τῆς καθημερινῆς ζωῆς καὶ τὰ φανταστικὰ θέματα, τοὺς Λούκας βὰν Λέϊντεν καὶ Γιὰν Σκορὲλ μὲ τὶς ἐπι­δόσεις των καὶ στὴν χαρακτικὴ θὰ φτάσει καὶ σὲ νέες διατυπώσεις. Γιὰ νὰ προχωρή­σει στὴν Γαλλία, ἡ ὁποία βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὴν σκιὰ τῶν κατακτήσεων τῆς ἰταλικῆς ζωγραφικῆς καὶ ἰδιαίτερα με­- γάλων δασκάλων τοῦ μανιερισμοῦ σὰν τὸν Ρόσσο Φιορεντίνο καὶ τὸν Πριματίτσιο, ὅπου θὰ μᾶς δώσει χαρακτηρι­στικὰ δείγματα νέων πειραματισμῶν. Στὴν συνέχεια θὰ περάσει, μὲ μεγάλους δημιουργοὺς σὰν τοὺς Κλουὲ μὲ τὴν ἰδιαίτερη ἐπίδοση στὴν μικρογραφία καὶ τὸν Κορνέϊγ ντὲ Λυών, σὲ δικές της οὐσιαστι­κότερες διατυπώσεις. Ὅσο γιὰ τὴν Ἱσπανία ἐδῶ τὶς πραγματικὰ οὐσιαστικὲς προσπάθειες κοντὰ στοὺς καλ­λιτέχνες, ξένους - Ἰταλούς, ποὺ θὰ ἐρ­γα­στοῦν στὸ Ἐσκοριάλ, αὐ­τὸ τὸ φρούριο, ἀνάκτορο, ναὸ καὶ τάφο, κά­νει ὁ Δομήνικος Θεοτο­κό­που­- λος, ἕνας Κρητικὸς μὲ σπουδὲς στὴν Κρή­τη ἀλλὰ καὶ στὴν Ἰταλία (Βε­ νετία - Ρώμη), ποὺ θὰ πεῖ τὸν μεγάλο λόγο. Καὶ θὰ δώσει μιὰ ζω­γρα­ φική, στὴν ὁποία συνδυάζονται θαυμάσια ὁ βυζαντινὸς ὑπερ­βα­τι­σμὸς μὲ τὴν βενε­τσιάνικη χρωματικό­τητα, τὸν ρω­μαϊκὸ μανιερι­σμὸ καὶ τὸν ἱσπανικὸ μυστικισμό, μιὰ νέα καὶ προσωπικὴ σύνθεση, ποὺ θὰ ἐπηρεάσει ἀκόμη καὶ δημιουργοὺς τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα.