Ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ Διεθνοῦς Δικαίου κατὰ τοὺς Βαλκανικοὺς Πολέμους

Description

Ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ 19ου αἰῶνος παρατηρεῖται μιὰ προσπάθεια ἐξελικτικῆς ἀναθεωρήσεως – κωδικοποιήσεως τοῦ ἕως τότε ἰσχύοντος Ἐθιμικοῦ Δικαίου τοῦ Πολέμου ὡς τμή¬μα¬τος τοῦ Δημοσίου Διεθνοῦς Δικαίου. Ἡ προσπάθεια αὐτὴ ἤρχισε μὲ τὴ δήλωση τῶν Παρισίων τοῦ 1856, ἡ ὁποία ἐρρύθμισε θέματα τοῦ Ναυτικοῦ Δικαίου τοῦ Πο¬λέμου. Ἀκολούθησε ἡ σύμβαση τῆς Γενεύης τοῦ 1864 Περὶ τῆς τύχης τῶν τραυ¬ματιῶν τῶν ἐν εκστρατείᾳ στρατευμάτων, ἡ ὁποία ἀπετέλεσε τὴ γενέθλιο ἐμ-φάνιση τοῦ Ἐρυθροῦ Σταυροῦ. Ἡ πορεία αὐτὴ μέσα ἀπὸ διάφορες βαθμίδες ὁλο-κληρώθηκε διὰ τῶν δύο Συνδιασκέψεων Εἰρήνης τῆς Χάγης τοῦ 1899 καὶ τοῦ 1907. Εἰδικώτερα ἡ ΙΙ συν¬διά¬σκεψη υἱοθέτησε 13 συμβάσεις καὶ μιὰ δήλωση καὶ ἐρρύθμισε τόσο τὸ δίκαιο τοῦ κατὰ ξηράν, ὅσο καὶ τὸ δίκαιο τοῦ κατὰ θάλασσαν πολέμου. Χαρακτηριστικὸ τῶν συν¬διασκέψεων τῆς Χάγης ὑπῆρξε ἡ συμμετοχὴ σὲ αὐτὲς ὅλων σχεδὸν τῶν τότε ὑπαρ¬χόντων κρατῶν – παγκοσμιότητα, ἐνῶ στὶς μέχρι τότε συνελ-θοῦσες διασκέψεις Βιέν¬νης, Παρισίων, Βερολίνου ἀλλὰ καὶ σὲ αὐτὴ τοῦ Λονδίνου τοῦ 1909 συμμετεῖχον μόνο οἱ Μ. Δυνάμεις. Οἱ υἱοθετηθεῖσες συμβάσεις ἐπέφερον βαθειὲς τομὲς στὸ jus in bello – Ἀνθρωπιστικὸ Δίκαιο, ἐνῶ περιορισμοὶ στὸ jus ad bellum ἐπεβλήθησαν στὴ δεκαετία τοῦ 1920.

Οἱ Βαλκανικοὶ Πόλεμοι διεξήχθησαν τὴν ἐπαύριο τῆς ἐξελικτικῆς αὐτῆς προσπαθείας καὶ ἀπετέλεσαν τὴν λυδία λίθο τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ κωδικοποιηθέντος – ἀνα¬θεωρη¬θέν-τος Δικαίου τοῦ Πολέμου, ἀλλὰ καὶ τοῦ γενικωτέρου Δημοσίου Διεθνοῦς Δικαίου.