Ὁ Οἶκος Τυφλῶν στὴν Καλλιθέα: τὸ 1905, ἕνα σχολεῖο τυφλῶν στὴν Ἀλσατία δώρισε στὸ Ἐκπαιδευτικὸ Μουσεῖο πίνακες, εἰκόνες καὶ βιβλία γιὰ τὴν διδασκαλία τυφλῶν, καὶ ὕστερα ἀπὸ σχετικὸ ἄρθρο τοῦ Δροσίνη, ἀνώνυμος χορηγὸς διέθεσε στὸν ΣΩΒ τὸ ἀπαραίτητο χρηματικὸ ποσὸ γιὰ στὴν ἀποστολὴ στὴν Ἀλσατία ἑνὸς Ἕλληνα ὑποτρόφου, προκειμένου νὰ ἐκπαιδευτεῖ στὶς μεθόδους διδασκαλίας καὶ ἀγωγῆς τῶν τυφλῶν. Ταυτόχρονα ὁ Βικέλας ἐπισκέφθηκε σχολὲς τυφλῶν στὴν Ἀγγλία, Γαλλία καὶ Ἐλβετία, ἐνῶ ἡ εὐαισθητοποίηση καὶ ἄλλων χορηγῶν κατέληξε στὸ αἴσιο ἀποτέλεσμα τὸ 1906.
Ἡ Σχολὴ Σκοπευτικῆς: ξανὰ μιὰ δωρεὰ πρὸς τὸ Ἐκπαιδευτικὸ Μουσεῖο, αὐτὴ τὴν φορὰ ὅπλων καὶ φυσιγγίων, θέτει τὶς βάσεις γιὰ τὴν πραγματοποίηση τῆς ἰδέας καὶ τὸ 1907, ὕστερα ἀπὸ παρακίνηση τοῦ Δροσίνη, ὁ ὁμογενὴς ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο Παρίσης Μπελλένης ἀναλαμβάνει τὴν ἵδρυση σχολῆς Σκοπευτικῆς. (Ἐπρόκειτο γιὰ μιὰ πρωτοβουλία ἐκ πρώτης ὄψεως παράδοξη. Ὡστόσο, νόμος τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας γιὰ τὴν διδασκαλία τῆς σκοποβολῆς στὰ σχολεῖα ὡς μέρους τοῦ μαθήματος τῆς γυμναστικῆς ὑπῆρχε ἀπὸ τὸ 1899, ἀλλὰ παρέμενε ἀνενεργός.)